Güler Lacht Studio’s
[Geschreven door Janna Bathoorn ]
Güler Lacht is een project van Janna Bathoorn en Onur Kilinçci. Het is een onderzoek naar identiteit en (voor-)oordelen en omvat een performance (de Studio’s), meerdere fotoseries, en een grote expositie.
Janna en Onur studeerden gelijktijdig aan Minerva en zochten elkaar in 2004 op in Turkije waar ze samen werkten aan eigen series. In 2006 deden ze als duo mee aan een wereldwijd reizend pasfotoproject, dit was de basis voor de langlopende samenwerking onder de naam Güler Lacht Studio’s.
In de mobiele Studio’s werd op verschillende plekken gewerkt aan portrettenseries. Bijvoorbeeld buiten in het landschap, in de kleedkamers bij een gymzaal en op een voormalig militaire basis. De eerste serie, tijdens een atelierroute in de stad Groningen gemaakt, bestond uit honderden dubbelportretten van mensen met en zonder een hoofddoek of pet, gefotografeerd met als achtergrond Turkse posters van een landschap of stadsgezicht met moskee.
Een ruime selectie van deze foto’s is meermalen geëxposeerd, bijvoorbeeld bij fotomanifestatie Act of Faith van Noorderlicht en bij kunstroute Open Stal in Oldeberkoop.
Door de manier van ophangen kwamen bezoekers van de exposities oog in oog te staan met de personen, waardoor ze zich bewust werden van hun gedachten over ‘beide’ persoonlijkheden. Na het bekijken van de exposities konden mensen deze gedachten delen door ze op te schrijven en op de muur te plakken. Deze muren werden ook weer goed bekeken, en de uitspraken brachten gesprekken op gang.
Tijdens de exposities werkten Onur en Janna op die plekken aan nieuwe series. Zo werden de hoofddoeken op het festival Kunstenlandschap in Twente vervangen door een niqab. Bij deze serie werd steeds één portretfoto gemaakt, en de geportretteerde werd gevraagd gegevens als voornaam, leeftijd, beroep en interesses te noteren.
De laatste fotoserie ging over Güler, Güler ging in felblauwe burqa de straat op en het land in, keek toe en nam deel. Een beetje spannend was dat wel, niet iedereen was gediend van de aanwezigheid van een persoon die je niet in de ogen kunt kijken en waarvan ook nog eens niet te zeggen was of het een man of een vrouw betrof.
Güler Lacht kreeg bijna een expositie in het Rijksmuseum Twente. Dit museum werd echter zo hard getroffen door de cultuurbezuinigingen dat tijdelijk moest sluiten en de expositie waar ons werk onderdeel van zou zijn ging niet door. Het museum heeft het gelukkig wel gered.
Tijdens Kunstspoor Stedum schoot Jan Alwin dit filmpje op 8 mm film.
De muziek is van Sezen Aksu. Ze zingt;
Sen bir rüya, bir resimsin – Je bent een droom, een foto
Söyle kimsin, söyle kimsin – Vertel me, wie ben je
De website was erg gezellig, met veel flashfilmpjes, kitscherige lijstjes met portretten en landschapjes. Dit was de homepage:
Güler Lacht ging net niet een rijksmuseum in, maar wel de wereld over in de vorm van een prachtige foto die Kees van de Veen maakte. De foto werd World Press en Zilveren Camera winnaar en werd wereldwijd gepubliceerd en geëxposeerd.
Klik hieronder op een foto om een deel van de eerste portrettenreeks te bekijken:
